یافته های محقق ایرانی (که از فارغ‌التحصیلان دبیرستان دوره دوم هدایت بودند) در رابطه با نوعی منحصربفرد از همزیستی بین گروهی از جانوران و گیاهان و رابطه ی آن با آفات کشاورزی ضمن گزارش گونه ای ارزشمند از جانوران از ایران به دنیا، توسط مرکز علوم زیست فناوری ایالات متحده آمریکا منتشر شد.
محمدرضا محسنی در قسمتی از مطالعات خود که در طی سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ با همکاری انجمن حشره شناسان سلطنتی انگلستان به طول انجامید، ضمن ارائه ی گزارشی جامع از تنوع زیستی گروهی از جانوران ایران در نواحی مرکزی کشور از زیستگاه های مختلف همچون بیابان، شوره زار، کوهستان، دشت و روستا، و شهری، به معرفی یکی از سازگارترین گونه های جانوری دنیا پرداخته است.
گونه ای که ساکن در دریاچه ی نمک قم است؛ تنها گونه ی جانوری که قادر به حیات در توده ی نمکی بدون آب و پوشش گیاهی در دمای ۵۰ درجه ی سانتی گراد می باشد. جزئیات بیشتر را می توانید از طریق زدن روی این لینک و این لینک دنبال کنید.
مشروحی از گفت وگوی پایگاه خبری آستان بهارستان با محمدرضا محسنی پژوهشگر ایرانی:
مختصری از پژوهش هایی که از طرف تیم تحقیقاتی شما انجام گرفته است؟
از سال ۱۳۹۵ ضمن فعالیت در آزمایشگاه های جانورشناسی و بیوسیستماتیک جانوری مشغول به انجام و همکاری در پروژه های علمی مختلف بوده ام. بررسی فون حشرات استان قم، معرفی گونه های جدید جانوری از ایران برای دنیا، ارتباط با انجمن حشره شناسان سلطنتی انگلستان جهت بررسی یافته های علمی ایران، بررسی یافته های علمی به همراهی جانورشناسان ایالات متحده آمریکا، بررسی فون حشرات مرکز ایران، گزارشی جامع از فون مورچه های ایران، بررسی و گزارش تنوع زیستی گروهی از جانوران ایران، مطالعه تاثیرات اکولوژیکی بر گروهی از حشرات و همچنین مطالعه بر همزیستی خانواده ای از حشرات با گیاهان بخشی از فعالیت های بنده بوده است.
کمی از رشته تحصیلی تان بگویید؟
(انیمل بیوسیستماتیک) گرایشی از علم زیست شناسی است. علمی که تقریبا در ایران ناشناخته است. این در حالی است که کشورهای توسعه یافته کاملا جایگاه ارزشمند این شاخه از علم را می دانند. شناخت جایگاه گونه ها، تکامل، رابطه های ژنتیکی موجود در بین نسل ها، بررسی چرخه های غذایی و … مفاهیمی هستند که ما با آنها سر و کار داریم اما به هر دلیل هنوز در کشورمان ناشناخته اند.
چرا در ایران اهمیت داده نمی شود؟
احتمالا به همان دلایلی که شغل پر اهمیت معلمی در ایران جدی گرفته نمی شود، این شاخه از علم هم شناخته شده نیست. در مقیاسی بسیار کوچک مثال می زنم. فرض کنید یک زمین کشاورزی دچار آفت شود. در کشورهای توسعه یافته این طور است که جانورشناس گونه ی آفت مهاجم مثلا گونه ای از کفشدوزک را شناسایی کرده و با همکاری شیمیدان سم مورد نظر برای آن آفت در نظر گرفته می شود. به این ترتیب آسیبی به گونه های دیگر اعم از جانوری و گیاهی نرسد و به این صورت از بروز بسیاری از آلودگی های خاک، هوا و زیستی جلوگیری می شود. متاسفانه در کشور عزیزمان ایران شرایط متفاوت است.
در ایران طیف وسیعی زیستگاه ها از قبیل دشت، بیابان، کوهستان، شهر و روستا را داریم. دانشمندان غیر ایرانی به این موضوع واقف شده اند. برخی از کشورهای پیشرفته به ایران آمده و گونه های ارزشمند و بومی ما را جهت آزمایش و بررسی برده اند. متاسفانه بهاء داده نمی شود.
منبع خبر:
پایگاه خبری آستان بهارستان
تاریخ انتشار: 1400/05/16
